In zijn vrije werk is Van Voorst geïnspireerd geweest door Zero-kunstenaar Jan Schoonhoven, Günther Uecker en de materieschilder Jaap Wagemaker. Van Voorst maakte veel reliëfs van karton bespannen met papier of gevuld met papierpulp, soms bewerkt tot een metaalachtig oppervlak.
De werken in de header zijn v.l.n.r.
– Vloedlijn 1974 1
– De Kolonel 1974, dit werk refereert aan de tekening/poster rechts en onder War is good business; invest your son, één van de weinige ontwerpen die Engel Verkerke niet durfde te drukken.
– Roosvenster
1 Vloedlijn: Lex noemde zichzelf ooit “een soort veredelde vuilnisman. Alles wat de mensen in opperste kortzichtigheid als afval beschouwen, is voor mij goud waard. Wat aan de vloedlijn van deze maatschappij als rotzooi aanspoelt, dat raap ik op en probeer er nieuwe betekenis aan te geven. ”
Liever sprak Lex niet over zijn werk, want: “Beeldende kunst is alleen via het oog te begrijpen. De beste manier om een schilderij dood te maken is door het te begraven onder een laag van woorden. Wij leven in een wereld van boekenkasten. We kijken de hele dag, maar we zien niets.”
(Een sampan is een vlakke brede houten zeilboot uit Azië. Lex was gefascineerd door het beeld van de kruisende masten en zeilen.)
Bovenstaande tekening en het reliëf Huis van Nomaden zijn in 1974 aangekocht door de Gemeente Ede. Lex schreef hen een brief met uitleg over zijn werk: “Het thema wat mij de laatste jaren bezighoudt, is het natuurlijk oppervlak van aarde, water, gebergte, in samenhang met datgene wat de mens er aan toevoegt; architectuur, tenten, boten. Vooral ook het moment waarop natuur en cultuur elkaar ontmoeten. Ik ben op zoek naar vormen die deze beide gebieden tot een logisch verband brengen. Ik bestudeer hoe beide gebieden elkaar beïnvloeden, waar zij botsen, maar vooral waar ze tot een harmonisch geheel worden. In het reliëf ‘Huis van Nomaden’ is geprobeerd elementen van geologie en architectuur te verenigen en in de gouache haven is datzelfde geprobeerd met de elementen, stroming , licht en boten. Filosofisch gezien (zeer in het kort) is het naar mijn mening zo, daar waar het menselijk handelen (de cultuur) en het geschapene ( de natuur) tot een eenheid worden, daar is de mogelijkheid geopend voor een verticale dimensie (religie).”
